ولنجک قدمتی به درازای تاریخ و حتی قبلتر از شکلگیری تهران دارد. شاید جالب باشد بدانید که معنی ولنجک چیست. گفته شده که ولنجک از واژههای ول و ولنگ آمده و حرف ک برای کوچک کردن این کلمه اضافه شده است. ولنجک یعنی «جای رها شدهٔ کوچک». دلیل این معنی برای نام ولنجک چیست؟ باید گفت که ولنجک، دهی کوچک بوده که در دامنهٔ کوه توچال قرار داشته و راه دسترسی زیادی هم نداشته است.
در برخی منابع گفته شده که در عصر زرتشت ساسانی، ولنجک کهن وجود داشته است. از این رو قدمت ولنجک از تهران هم بیشتر است. پس از گذشت زمان در دوران صفویه، ولنجک قدیم سرو سامان پیدا کرد. از دهه ۵۰ هجری شمسی هم ساختار کنونی منطقه شهری بهوجود آمد.
ولنجک در گذشته منطقهای کوهستانی و سرسبز بود؛ اما ساکنان بومی نداشت. شاه عباس اول به دلیل هم مسیر بودن ولنجک با مازندران، به این منطقه توجه خاصی نشان میداد. پس دستور دارد چند خانواده از مازندران به این منطقه مهاجرت کنند. این خانوادههای مهاجر به زراعت و باغبانی مشغول بودند. بعدها ولنجک محلی برای وقتگذرانی اعیان و اشراف قاجاری شد. همین مسیر تاریخی به امروز رسید که محله، بهعنوان یک منطقه لوکس در تهران شناخته میشود.
