درکه تهران محلی نیست که بشود در آنجا پیاده‌روی کرد و به راحتی به ایستگاه اتوبوس و مینی‌بوس رسید. ازطرفی آن‌قدر آب‌وهوا و درختان زیبایی دارد که کمتر این کمبودها به چشم می‌آید. با آنکه درکه یکی از محله‌های تهران است؛ اما با ورود به آن احساس خواهی کرد که در دورترین نقطه از تهران قرار دارید. درکه از زیرمحله‌های بسیاری تشکیل شده است که در ادامه معرفی می‌کنیم:
محله «تو ده» (مختصر شده «توی ده») که قدیمی‌ترین زیر محلهٔ درکه به شمار می‌آید. بقعهٔ امامزاده محمد ولی باعث شکل‌گیری این محله شده است. خانه‌های سنتی و روستایی درکه که از دیوارهای کاه‌گلی و سقف‌‌های شیروانی ساخته شده‌اند، در این محله کمتر به چشم می‌خورد.
محله سرچشمه، زیر محلهٔ کوهپایه‌ای است. قدیم‌ترها آب این محله از چشمه تامین می‌شد. به همین دلیل آن را سرچشمه می‌نامند. با شروع ساخت‌وسازها آب چشمه آلوده شد و برای آبیاری باغ‌ها مورد استفاده قرار گرفت. خودروها امکان عبور از این محله را به دلیل شیب تند ندارند.
محله جاده کوهستان واقع در انتهای خیابان شهید موسوی مطلق است که به کوه می‌رسد. رفت‌وآمد گردشگران و کوه‌نوردان در آن، زیاد است. در این محله باغ‌ها و خانه‌های مسکونی زیادی دیده می‌شود که در فاصلهٔ بین آن‌ها، طبیعت دست نخوردهٔ درکه را می‌بینید.
محله سرپل بالا در شمال محله جاده کوهستان قرار گرفته است. پلی که خانه‌های مسکونی در اطراف آن قرار دارد. بعد از گذر از این خانه‌ها، قهوه‌خانه‌های سنتی شروع می‌شوند.
محله شاه حسینی در یکی از مسیرهای فرعی خیابان درکه قرار گرفته است. این محله با شیبی تند به چند مجتمع مسکونی نوساز می‌رسد. این محله یکی از بلندترین محله‌های تهران محسوب می‌شود. در اطراف محلهٔ شاه حسینی فقط کوهستان قرار دارد. به همین دلیل بسیار خلوت و کم رفت‌وآمد است.
